-
HABER7
Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed’in Miraç mucizesinde ayak bastığı yerler ortasında yer alan Mescid-i Aksa’nın bulunduğu Kudüs, Hz. Ömer devrinde fethedilerek İslam toprağı yapılmıştı. 637 yılında gerçekleştirilen fetih sonrası sulh ve sükunet devri başlayan Kudüs’te Hz. Ömer’in yayımladığı emanname tarihe geçmişti.
Günümüzde İsrail işgali altında kan, gözyaşı ve mezalimlerle gündeme gelen Kudüs’ün İslam ordularınca fethinin akabinde Hz. Ömer’in emannamesinde insanlara ziyan verilmeyeceği, ibadet yerlerine dokunulmayacağı, mallarına el konulmayacağı, mahallî halka din değiştirmeleri için baskı yapılmayacağı üzere kurallar yer almıştı.
Asırlara ışık tutan o emannameyi hatırlatan ilahiyat profesörü Mustafa Karataş, Ülke TV ekranlarında şunları söyledi:
ASIRLARCA KAN AKMADI
İslam beldesi olarak tam 462 yıl kansız biçimde yönetilen Kudüs’te Haçlı Ordusu’nun 1099 yılında gerçekleştirdiği işgal sonrası tekrar kaotik nizam karar sürmüştü. 1187’de Selahaddin Eyyubi, 1516’da Osmanlı sultanı Yavuz Sultan Selim Han’ın fethettiği Kudüs ve Filistin coğrafyası, Osmanlı egemenliğinin sona erdiği 1917 yılındaki İngiliz işgalinden günümüze kadar tekrar kan deryasına döndü.
OSMANLI PERİYODUNDA ADALETE YÜKSELEN 'MERDİVEN'
Hz. Ömer’in fethiyle 462 yıl İslam’ın barış ve inanç iklimine giren Kudüs, Yavuz Sultan Selim’in fethiyle de 401 yıl Osmanlı hakimiyetini yaşadı. “İkinci dört asır” bölümünde de tarihe iz bırakan örnekler sergilendi. Bunlardan bir tanesi, ‘Kıyamet Kilisesi’ hadisesi…
Kudüs’teki Kıyamet Kilisesi, içerisinde Hz. İsa’nın mezarının bulunduğuna inanılan ve Hıristiyan aleminin en kutsal yerlerinden biri olan Hıristiyan mabedini söz ediyor. Münasebetiyle farklı Hıristiyan cemaatleri tarafından bu kiliseye büyük bir kıymet atfediliyor.
Bu değerinden ötürü kilisenin farklı Hıristiyan cemaati temsilcileri tarafından paylaşımı ve kullanımı konusunda sık sık tartışmalar yaşanıyor. Osmanlı yönetimi vaktinde yaşanan bu idari krizi Osmanlı bir fermanla tahlile kavuşturmuştu. İşte o ferman, asırlardır olduğu üzere günümüzde de hala geçerli.
Ortodoks, Katolik, Ermeni ve Süryani kiliselerinin çekişme yaşayıp kanlı tansiyonlara imza attıkları Kıyamet Kilisesi ile ilgili Osmanlı Sultanı 3. Mustafa, 1757’de kutsal yerlerde “statüko” ilan eden bir ferman çıkarmıştı. Bu fermana nazaran, kilisenin paklık ve bakımı dört Hristiyan mezhebi ortasında eşit olarak paylaştırılmıştı. Fermanda mezhepler ortasında yerler dağıtılırken, avluyu temizleme hakkı Ortodokslara, basamakları temizleme hakkı ise Katoliklere verilmişti.
Sultan Abdülmecid'in tahtta olduğu 1852 yılında ise paklık sırasında bir gün mezhep mensupları, “Siz bizim sevaplarımızı kapıyorsunuz” anlayışıyla birbirlerine girince çatışmalar tekrar büyümüş ve 1 kişi can vermişti.
Sultan Abdülmecid bir ferman çıkararak Kudüs’teki kutsal yerlerde yeni bir “statüko” ilan etti.
“Kutsal yerlere ben geleceğim, milimi milimine kimin nereyi temizleyeceğini ben belirleyeceğim. Bundan sonra da bir taşı yerinden oynatan başını yerinden oynatmıştır. Biline…” diye devam eden ferman, Kudüs’e ulaşılır ulaşmaz kilisenin önündeki meydanda okundu. O sırada bir Ermeni papazı kilisenin ön cephesindeki pencerelerden birini, dayadığı ahşap bir merdivene basarak temizlemekle uğraşıyordu. Papaz fermanla derhal aşağı indirildi ama merdiveni kaldırmak istediğinde mani olunarak müdahale edildi.
O günden itibaren Osmanlı’nın ilan ettiği statükonun devamının tabiri olarak bu merdiven hala tıpkı yerde tutuluyor, Bugün Osmanlı’nın o vakit belirlediği mezhepler ortası paylaşım yürürlükte ve 1,5 asırlık merdiven, pencerede bu statüko kanununun nişanı olarak duruyor.
Nitekim Osmanlı'nın gönderdiği uzmanlarla yerler tekrar milimetrik olarak paylaştırılmış bu ortada hengameye neden olan son basamağın da Katoliklerin hakkı olduğuna karar verilmişti.
