Kanal7 Ankara Temsilcisi ve Yeni Şafak Gazetesi muharriri Mehmet Acet’in bugünkü köşe yazısı şöyle:
CHP’nin bir evvelki Genel Lideri Deniz Baykal, partisinden kelam ederken, “Her partinin bir ‘sayısal’, bir de ‘siyasal’ yükü vardır. CHP, siyasal yükü sayısal yükünden daha güçlü olan bir partidir” derdi.
Buradaki örtülü atıf, alışılmış ki, CHP’nin vesayet nizamından beslenen, o yüzden de sandıktan yüksek oy almaya öbür partiler kadar muhtaçlık duymayan bir parti hüviyetine sahip olması idi.
Geçtiğimiz cuma günü Cumhuriyet Halk Partisi’nden üç milletvekilinin (İzmir Milletvekili Mehmet Ali Çelebi, Karabük Milletvekili Hüseyin Avni Aksoy, Yalova Milletvekili Özcan Özel) istifa etmesi, büyük olay oldu.
Baykal’ın üstteki kelamlarını bu son gelişmelere uyarlayacak olursak, bu istifaların ‘sayısal’ ağırlığından kelam etmek pek mümkün görünmüyor.
Sonuçta 138 olan milletvekili sayısı, 135’e düşmüş oldu.
Bu haliyle parti açısından sarsıcı bir durum ortaya çıkar mı?
Yok, çıkmaz.
Ona bakarsanız, CHP idaresi bir evvelki seçimlere girme riski ortaya çıktı diye 15 milletvekilini istifa ettirip UYGUN Parti’ye geçirtmişti.
Sayısal manada burası bu türlü lakin, bu istifaların ‘siyasal ‘ ağırlığı için tıpkı şeyi söylemek çok kolay görünmüyor.
CHP TABANINDA İNCE’YE TAKVİYE HİÇ DE AZ DEĞİL
Bu üç milletvekilinin, parti kuracağını açıklayan Muharrem İnce ile birlikte hareket edecekleri biliniyor.
Halbuki, yakın vakte kadar CHP’nin önde gelen isimleri, İnce’nin parti kuracak yüreğe sahip olmadığını söylüyorlardı.
Altı ay kadar evvel bu mevzuları konuştuğum partinin değerli isimlerinden biri, İnce’ye atıfla, “Bir hevesi var. Biraz da kendisi unutulmayı sevmez, gündemde kalmayı pek sever. Kendisinden bahsettirir fakat kopardığı gürültü kadar tesiri olmaz. Vazgeçecektir büyük ihtimalle” demişti.
Gelinen nokta prestijiyle İnce’nin vazgeçmediği, vazgeçmeyeceği ayan beyan ortaya çıkmış durumda.
Mevcut istifaları, CHP’nin Meclis grubunda ‘bölünme’ biçiminde yorumlamak ziyadesiyle abartılı olur.
Lakin CHP’ye oy veren kitleler, yani taban için tıpkı şeyi söylemek çok kolay olmasa gerek.
Kılıçdaroğlu idaresi, Meclis kümesi ve teşkilatlarda güçlü bir kadrolaşmaya gittiği için, Muharrem İnce üzere bir ismin buralara nüfuz etmesi kolay değil.
Bu durum, parti idaresini güçlü halde tutuyor, kaybedilen seçimlere karşın koltuklar korunabiliyor lakin tabandaki hoşnutsuzluklar, bu türlü bir siyaset anlayışıyla örtülebilecek durumda değil.
CHP TABANINDAKİ ULUSALCILAR İNCE’YE GEÇEBİLİR
İstifa eden üç milletvekilinden biri olan ulusalcı/Kemalist çizgideki Mehmet Ali Çelebi’nin şu kelamlarını, tabanda yaygın formda karşılık bulan rahatsızlıkların dışavurumu olarak okuyabiliriz:
“CHP yöneticileri yanlışları düzeltmektense bende bozguncu bir ruh görmüşlerdir. Diğer partileri parlatan CHP’ye geldik. Yabancılardan demokrasi dilenen CHP’ye geldik. Atatürk demekten imtina eden CHP’ye geldik. HDP idaresine ses çıkaramayan CHP’ye geldik. Kumpaslarla dizayn edilen kurultaylara, aklına istifa gelmeyen makam sevicilerin olduğu CHP’ye geldik. Abdullah Gül ve türevlerine bel bağlayan CHP’ye geldik. HDP’nin dizinin tabanında iktidarı arayan CHP’ye geldik.”
Özet olarak bu cümlelere, CHP’nin HDP ile işbirliği yapması ve Atatürkçü çizgiden uzaklaşmasına karşı gösterilen bir refleks olarak bakılabilir.
Bu rahatsızlıkların, Meclis kümesinde ya da Canan Kaftancıoğlu’nun reflekslerine nazaran şekillendirilmiş olan teşkilatlarda yaygın halde karşılık bulduğunu söylemek güç.
Lakin CHP’ye yalnızca Meclis’teki milletvekilleri ya da teşkilatlarda misyonu olanlar oy vermiyor sonuçta.
AK Parti’ye ve Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’a muhalif olmak, şimdiye kadar başka rahatsızlıkların önüne geçmiş olsa da, bunun, bundan sonra da bu türlü devam edeceğinin tam bir garantisi yok.
MUHARREM İNCE’YE İZMİR’DE YÜZDE 18 DAYANAK VAR
Gelelim bu tablonun seçmen davranışlarına yansıyan tarafına.
Konsensüs’ün yaptığı ankete nazaran İnce’nin parti kurma gayretlerini olumlu bulanların oranı yüzde 25 seviyesinde.
Bu, yüzde 25 oy verme manasına gelmiyor doğal.
Konsensüs’ün başındaki isim olan Murat Sarı, şimdi partisini kurmadığı için İnce’nin partisine oy verir misiniz sorusunu sormadıklarını söylüyor.
AK Parti’nin her ay birden fazla şirkete nizamlı olarak yaptırdığı anketlerde ise, ucu açık sorularda yüzde 5-6 oranında Muharrem İnce ismi çıkıyor.
İzmir’de bu anketler yapıldığında, Muharrem İnce’ye oy veririm diyenlerin oranı ise yüzde 18’i buluyor.
İzmir’de yüzde 18 sayısı ortaya çıkıyorsa, bu oyların kahir ekserisinin CHP’den kopacak oylardan oluştuğu varsayım edilebilir.
Seçim barajı yüzde 5’e düşse, İnce’nin partisinin bu barajı aşma ihtimali hiç de uzak değil.
Alışılmış asıl soru İnce’nin kuracağı partinin Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde nasıl davranacağı sorusu.
İttifaklara açık mı olacaklar?
Seçimlerin ikinci tipe kalmasına mı oynayacaklar?
Seçimler ikinci tipe kalırsa, hangi safta konuşlanacaklar?
Bu sorular üzerinde fikir antrenmanı yapmak başka bir yazı gerektiriyor.
