Kocaeli’nin Kartepe ilçesinde yaşayan 43 yaşındaki Hüseyin ve 38 yaşındaki Yasemin Şahin çiftinin birinci çocukları 18 yaşındaki Enes, şimdi 9 yaşındayken yaşıtlarına nazaran gerilemeye başladı. Birinci olarak öfke denetimini kaybeden Şahin’in, daha sonra ise yürüme ve hareket etme işlevleri yavaşladı. Enes’in yeni doğan kardeşini kıskandığı için tuhaf davrandığını düşünen ailesi, çocuklarını evvel psikoloğa götürdü. Enes’in günden güne daha da kötüleştiğini fark eden Şahin çifti, çeşitli hastanelere götürdü ve yapılan tetiklerde Enes’in ender olarak görülen ölümcül Subakut Sklerozan Panensefalit (SSPE) kızamık mikrobunun yol açtığı bir beyin hastalığına yakalandığı öğrendi. Hastalığın 5’nci evresinde teşhis konulan Şahin, iki gözünü, akabinde konuşma, yemek yeme ve hareket etme işlevlerini büsbütün kaybetti. Şahin ailesi, hastalığın tıbben kesin tedavisi bulunmadığını öğrenince adeta yıkıldı. Yalnızca duyduğu seslere reaksiyon vermeye ve kederini ağlayarak anlatmaya çalışan genç adam ise yatağa mahkum bir biçimde hastalıkla pençeleşiyor.
“Benim Enes’im uysal bir çocuktu”
Enes’in ilkokul 2. sınıfa kadar hiçbir probleminin olmadığını anlatan anne Yasemin Şahin, “Ortanca oğlum dünyaya gelince Enes’in onu kıskandığını zannettim. Benim Enes’im uysal, sessiz ve sakin bir çocuktu. Ortanca oğlum doğunca bağırmaya, çağırmaya başladı. Bir süre sonra ise durup dururken düşmeye başladı. Örneğin bir kaşığı ağzına götürmesi gerekirken Enes kaşığın peşinden gidiyordu. Kendime kendime, ‘bu bu türlü olmaz’ dedim. Sıhhat ocağına götürdüm, kalsiyum eksikliği var dediler. İlaç verdiler bir işe yaramadı. İlaçların yararını göremeyince, Enes’in durumundaki geriliğin ruhsal olduğunu düşündük. Psikoloğa, ‘kardeşim gece uyanıyor. Beni de uyandırıyor. Onu döveceğim, hiç de sevmiyorum’ demiş Psikologda bize, ‘Kardeşini kıskanıyor, bir şeyi yok’ dedi fakat oysa biz hastalığın 5. evresine girmişiz” dedi.
“Benim oğlum yapamadı”
Evladının durumunun git gide kötüleştiğini fark edince hastaneye götürdüğünü tabir eden Yasemin Şahin, “Doktora, ‘Enes’in okuması, yazması gitti. Düşüp kalkıyor’ dedim. Enes’e hareket yaptırdı lakin benim oğlum yapamadı. EEG’si ve MR’ı çekildi. Herkesin EGG evrakı küçüktü, bizim evrakımız çok kalındı. Hekim bana ivedilikle Umuttepe Hastanesine gitmemi söyledi. Oraya gittim, belinden su aldılar. Doktora, ‘ne yapacağız?’ dedim. ‘Hastalığın ne olduğunu biliyor musun?’ dedi. ‘İnternetten öğrendim’ dedim. ‘İyi o vakit, Allah yardımcın olsun. Git konutuna çocuğuna güzelce bak’ dedi. Bende yeterli hoş baktım lakin şubat, mart derken benim oğlum nisan ayında ‘boğazım ağrıyor’ dedi. Hastalıkla ilgili bir şey bilmiyordum, internetten okuduğumla biliyordum. Sıhhat ocağına götürdük, Enes enfeksiyon kapmış. Daha sonra bir baktım çocuğum yürüyemiyor, konuşamıyor, o denli boş boş bakıyor” diye konuştu.
“Derdini ağlayarak anlatıyor”
Enes’in büsbütün yatağa bağımlı ve bakıma muhtaç olduğunun altını çizen anne Yasemin Şahin, “Ne gözü görüyor, ne bir reaksiyonu var. Reaksiyon yok. Yalnızca duyuyor, gülebilirse gülüyor. Kederini ağlayarak anlatıyor. Hiçbir hareketi yok. Biz yaptırıyoruz. Altını ben alıyorum, yemeklerini ben yedirmeye çalışıyorum” halinde konuştu.
“Hayaller varken bu türlü bir yıkım olmadı”
Tüm hayallerinin yıkıldığını tabir eden Şahin, “Planlarımız vardı. ‘Boylu poslu olacaksın’ derdim. Enes arkadaşlarından uzundu. ‘Oğlum senden çok hoş komanda olur, birlikte şunu yaparız’ diye hoş şeyler konuşurduk. Hatta bana, ‘Anne ben büyüyeyim, adam olayım sana kocaman yolcu arabası alacağım. Hepinizi içine doldurup, Karasu’ya denize, pikniğe gideceğiz’ kaygısı. Bende, ‘Tamam oğlum gideriz’ derdim. Birden bu türlü bir yıkım olmadı” tabirlerini kullandı.
Hastalığa deva bulmak için yardım istedi
Baba Hüseyin Şahin ise oğlunun 9 yıldır hastalıkla çaba ettiğini ve yüzde 98 engelli olduğunu belirterek, hastalığın dermanının bulunmasını talep etti.
